چرب‌کردن بدن با روغن‌های گیاهی، و مالش و یا ماساژ بدن با آنها، روشی است که از گذشته‌های دور در میان بسیاری از جوامع به عنوان یکی از روش‌های درمان و یا کاهش‌دهنده بیماری‌ها مورد استفاده قرار گرفته و برخی موارد آن امروزه نیز در پزشکی نوین مورد تأیید قرار گرفته است.
در همین راستا حتی اگر وجود سرفصلی با عنوان طب اسلامی را نپذیریم؛ اما طبیعی است که رسول خدا(صلی الله وعلیه وآله) و ائمه(علیهم السلام) برای درمان بیماری‌ها، از روش‌های درمانی عصر خویش استفاده کرده و گاه به دیگران نیز آنها را توصیه می‌فرمودند. از این‌رو موضوع روغن‌مالی را می‌توان در برخی منابع روایی مشاهده نمود که در برخی منابع، سرفصل‌های مستقلی نیز در این زمینه وجود دارد.[1]
در ادامه بدون بررسی سندی و محتوایی، تنها به نقل چند روایت در این زمینه خواهیم پرداخت:
امام صادق(علیه السلام) از امام علی(علیه السلام) نقل می‌کند: روغن مالیدن به بدن، پوست را نرم می‌کند.[2]
هر کس مسلمانى را روغن‌مالى کند خداوند در قیامت به ازای هر مویى، نوری به او می‌بخشد.[3]
پیامبر اسلام (صلی الله وعلیه وآله): روغن بنفشه به خود بمالید که در تابستان خنک و در زمستان گرم است.[4]
امام علی(علیه السلام): روغن، پوست را نرم و عقل را زیاد می‌کند، مجارى آب بدن را پاک میسازد، آلودگی تن را از بین می‌برد و رنگ پوست را روشن میگرداند.[5]
پیامبر اسلام(صلی الله وعلیه وآله ) به امام على(علیه السلام) توصیه فرمود: اى على! روغن زیتون بخور و آن‌را به بدن خود بمال و هرکه این کار را انجام دهد، شیطان تا چهل روز به او نزدیک نخواهد شد.[6]
امام باقر(علیه السلام): اگر روغن‌مالی در شب انجام شود، در رگ‌های بدن جریان پیدا کرده، پوست را شفاف و صورت را سفید می‌کند.[7]
روغن بنفشه برترین روغن‌ها است.[8]
[1]. ر. ک: شیخ حرّ عاملی، وسائل الشیعة، ج 2، ص 156- 169، قم، مؤسسه آل البیت(ع)، چاپ اول، 1409 ق.
[2]. همان، ص 157.
[3]. همان، ص 159.
[4]. همان، ص 161.
[5]. همان، ص 157.
[6]. طبرسی، حسن بن فضل، مکارم الاخلاق، ترجمه، میر باقری، ابراهیم، ج 1، ص 92، تهران، فراهانی، چاپ دوم، 1365ش.
[7]. وسائل الشیعة، ج 2، ص 158.
[8]. همان، ص 160.
