«مى‌‌توان از میوۀ درختى که در مسیر عبور عمومى است، حتّٰى اگر مالک مشخّص داشته باشد، خورد، ولى نباید موجب افساد و از بین رفتن درخت و میوه شود، و بنابر أحوط باید چیزى از میوه را با خود نبرد».[1]
البته، چنانچه این درختان در اماکنی مانند دانشگاه و ادارات قرار دارد و ممنوعیتی جهت استفاده از آن قرار داده شده است، لازم است مقررات مربوطه رعایت گردد.
به نقل از سایت اسلام کوئست
[1]. امام خمینی، توضیح المسائل (محشّی)، گردآورنده: بنی‌هاشمی خمینی، سید محمدحسین، ج2، ص 229، دفتر انتشارات اسلامی، قم، چاپ هشتم، 1424ق.
